Posted in Ընթերցարան

Թե ինչպես վարազ բռնեցի

Մի ուրիշ անգամ անտառում մի վարազի պատահեցի։

Նրան հաղթելը դժվար էր, մինչև անգամ հրացան էլ չունեի։

Ես սկսեցի փախչել, բայց վարազը խելագարի նման վազում էր իմ հետևից և անպատճառ իր ժանիքներով փորս կծակեր, եթե առաջին պատահած կաղնու հետևը չպահվեի։

Խոզն արագ վազելով՝ դիպավ կաղնուն, և նրա ժանիքներն այնքան խոր մտան ծառի բնի մեջ, որ հանել չկարողացավ։

― Բռնվեցիր, հա՞, սիրելիս,– ասացի ես կաղնու հետևից դուրս գալով։― Սպասի՜ր, հիմի դու իմ ձեռքից չես պրծնի։

Եվ մի քար վերցնելով, սկսեցի խփել խոզի գլխին, որ ժանիքներն ավելի խոր մտնեն ծառի մեջ ու հանել չկարողանա։ Հետո պարանով ամուր կապելով, գցեցի սայլի մեջ և առոք-փառոք տուն տարա։

Ա՜յ թե զարմացան մյուս որսորդները, նրանք երևակայել էլ չէին կարող, որ այդպիսի սարսափելի գազանին, առանց մի հատիկ գնդակ ծախսելու, կարելի է ողջ-առողջ բռնել։

Ուրիշ, դժվար, նման, անպատճառ, արագ, խոր, ամուր, առողջ, ողջ։

Ուսուցիչը տվել էր տնային, բայց ես խարնեցի և արեցի ուրիշ տնային։

Ես սովորեցի շատ-շատ դշժվար երգ։

Ես և իմ եղբայրը իրար նման ենք։

Ես անպատճառ չեմ վիճում։

Հայկ շատ արագ է վազում։

Դավիթը առավոտյան ընկավ մի խոր փոսի մեջ։

Մեր տան մոտ կա մեկ շենք այնտեղ պատերը շատ ամուր են։

Իմ ընկերը շատ առոջ է։

Ողջ ախարում սկսել է կորոնավիրուս։

Անտառ, խոզ, տուն, քար, ծառ։

Կանաչ անտառ

Փնթի խոզ

Գեղեցիկ տուն

պինդ քար

Մեծ ծառ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *